Πώς με βοήθησαν οι βαθμολογίες στις πολεμικές τέχνες να βγω από τη ζώνη άνεσής μου

Πιστεύω ότι οι βαθμολογίες είναι ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά των πολεμικών τεχνών. Παρέχει την υγιή πίεση στην περιέργειά μου να μάθω πώς να παλεύω. Αυτό δεν σημαίνει ότι με ενδιαφέρει να χτυπήσω τους ανθρώπους, αλλά να μάθω ποιος είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, αν χρειαστεί.

Οι βαθμολογίες για μένα θέτουν μια προθεσμία για το πότε πρέπει να είμαι σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο για να προχωρήσω στο επόμενο επίπεδο. Όπως και στο σχολείο, δίνουμε εξετάσεις για να δείξουμε το επίπεδο κατανόησης των θεμάτων που απαιτούνται για να προχωρήσουμε στο επόμενο έτος. Κατά κάποιο τρόπο οι βαθμολογίες είναι μια μορφή καθορισμού στόχων, καθώς προσπαθείτε να επιτύχετε αυτό το μεγαλύτερο πρότυπο. Με αυτόν τον τρόπο ξέρετε ότι έχετε τις απαραίτητες δεξιότητες για να προχωρήσετε.
Λέγοντας έτσι, αυτό παρέχει την υγιή πίεση για μένα να φτάσω στο αναμενόμενο επίπεδο. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά αυτή η πίεση έχει την ισχυρότερη επιρροή στο κίνητρό μου να πετύχω στόχους.

Οι βαθμολογίες μου δίνουν επίσης την ευκαιρία να κάνω πράγματα έξω από τη ζώνη άνεσής μου. Ακριβώς όπως είπε ο Λάρι Ντέιβιντ «Δεν μου αρέσει να είμαι έξω από τη ζώνη άνεσής μου, η οποία είναι περίπου μισή ίντσα πλάτος». Είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι από εσάς μπορείτε να σχετιστείτε και με αυτό. Για όσους από εσάς δεν ξέρετε ποιος είναι ο Larry David, είναι ο συνδημιουργός των κωμικών τηλεοπτικών εκπομπών – Seinfeld and Curb Your Enthusiasm.

Ο ευκολότερος τρόπος για να περιγράψουμε ποια είναι η ζώνη άνεσής μας, είναι ότι σχετίζεται με τα επίπεδα άγχους. Αυτό σημαίνει κάθε είδους συμπεριφορά που κρατά τα επίπεδα άγχους σας χαμηλά. Σκεφτείτε κάτι που κάνετε συνέχεια, όπως να κάνετε ντους ή να βουρτσίζετε τα δόντια σας. Αυτά τα πράγματα που κάνετε κάθε μέρα δεν θα προκαλέσουν κανένα αίσθημα ανησυχίας και επομένως αποτελούν μέρος της ζώνης άνεσής σας.

Για μένα τρομάζω όταν υπάρχει κοινό και είμαι το κέντρο της προσοχής. Σε αυτήν την περίπτωση, δοκιμάζομαι στις πολεμικές μου τέχνες (ακολουθία τεχνικών μάχης) όταν πρέπει να το δείξω σε ένα μεγάλο άδειο δωμάτιο. Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι να «γεμίσω» γιατί τα μάτια όλων παρακολουθούν κάθε κίνηση που κάνω. Τότε η καρδιά μου αρχίζει να τρέχει και αρχίζω να αναπνέω βαριά. Αφιερώνω μια στιγμή και συγκεντρώνομαι. Λέω στον εαυτό μου να πάρω μια βαθιά ανάσα και ό,τι και να συμβεί, θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ αυτή τη στιγμή. Και μετά είναι η ώρα του παιχνιδιού. Πριν το καταλάβω, όλα έχουν τελειώσει.

Με τα χρόνια άρχισα να νιώθω όλο και λιγότερο άβολα. Ένα μεγάλο μέρος αυτού είναι επειδή προετοιμάζομαι καλύτερα. Και δεν χρειάζεται να φοβάμαι να «γεμίσω», γιατί ξέρω ότι έχω αφιερώσει χρόνο. Δημιουργώ ένα επίπεδο αυτοπεποίθησης που βασίζεται στην εκπαίδευση όσο καλύτερα μπορώ. Αυτό δεν σημαίνει ότι αισθάνομαι 100% άνετα σε αυτές τις καταστάσεις, αλλά είναι μια δύσκολη μάχη για την οποία έχω δουλέψει.

Είναι εκπληκτικό να αναλογίζομαι αυτές τις μαθησιακές εμπειρίες και πόσο ωφέλιμο ήταν στην προσωπική μου ανάπτυξη. Από το να επηρεάσω θετικά τα κίνητρά μου μέχρι να αντιμετωπίσω τον φόβο μου να είμαι κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας μπροστά σε όλους. Αυτό θεωρώ σημαντικό για τις βαθμολογίες.